این روزها دنیای سخت افزار بسیار پرتلاطم است؛ از هر سو شاهد معرفی پردازنده های جدید از دو برند AMD و Intel هستیم که در دسته بندی های نوت بوک، دسکتاپ و سرور قرار می گیرند. کلاس دسکتاپ به تنهایی به دو دسته بندی تقسیم می گردد که یکی از آنها HEDT است که به عبارت ساده تر دسکتاپ های سطح بالا را در بر می گیرد. رقابت بین هر دو برند بالا گرفته و برنامه و سیاست های آنها به طور محسوسی تغییر یافته است. به عنوان مثال اینتل مجبور به کاهش قیمت و عرضه سریع ترپلتفرم X299 با پردازنده های Core-X شد. از سوی دیگر AMD نیز قیمت پردازنده های SR77 را باز هم کاهش داد تا بدین ترتیب آتش رقابت را بیش از پیش شعله ور نماید. اما این فقط قیمت و تاریخ عرضه نیست که یک ماراتن اساسی را بین دو برند به راه انداخته است؛ معماری و لیتوگرافی تولید نیز به خودی خود کاملا در این رقابت قرار گرفته است.
در همین راستا اینتل اعلام کرده بود که به زودی پردازنده های نسل هشتم خود موسوم به Coffee Lake را راهی بازار خواهد کرد. اما پردازنده های نسل هشتم نیز از یک معماری بهبود یافته با لیتوگرافی ۱۴ نانومتری استفاده می کنند و خوشبختانه بر روی سوکت LGA 1151 نصب خواهند شد. در نتیجه این CPU ها دست کم با یک نسل قبل از خود (کابی لیک) سازگاری کامل خواهد داشت. این خبر خوش برای کاربران قدیمی و حال حاضر اینتل است که برای ارتقاء پردازنده ی خود نیازی به تعویض مادربرد نخواهند داشت. و اما در ادامه به آخرین اطلاعات جدید از پردازنده های نسل هشتم (کافی لیک) منتشر شده است که به آنها خواهیم پرداخت. در همان ابتدا باید به این نکته اشاره کنیم که دیگر خبری از پردازنده های سنتی ۴ هسته ای نبوده و اینتل اینبار ۲ هسته را به کلاس دسکتاپ خانگی خود افزوده است. همچنین نمی دانیم که تنوع این پردازنده ها به مانند KabyLake ها خواهد بود یا خیر.
فرکانس توربو در هیچ یک از مدل ها مشخص نیست؛ اما افزایش فرکانس پایه نیز مشهود است. همچنین حافظه کش (Cache) نیز به طور چشمگیری افزایش یافته است. این حافظه در مدل های i7 به ۱۲ مگابایت ارتقاء یافته است. توان حرارتی با وجود افزایش دو هسته و کش بیشتر، همچنان ۹۵ و ۶۵ وات است. اینتل چیپست های سری ۳۰۰ را برای این CPU ها به تولید خواهد رساند و در نهایت جالب است که دو CPU به نام های Core i5-8600K و Core i5-8400 بدون قابلیت SMT و با ۶ رشته عرضه می شوند. در نتیجه اینتل برای آنکه هم پردازنده های Core i5 را ارتقاء داده باشد و هم فاصله پرفورمنس را بین Core i7 و Core i5 ها حفظ نماید، تعداد هسته را افزایش داده اما SMT را غیر فعال کرده است.